‘ಅಪೋಕ್ಯಾಲಿಪ್ಟೋ’ – ಒಂದು ಅಪೂರ್ವ ಅನುಭವ

(Thank you Rajiv, for reminding me!! I have kept my promise!!)

ಮೊದಲ ಸಾರೆ ನಾವು ವಿಸ್ಮಯವೊಂದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಗಳಾದೆವೆಂದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ,. ಆಗ ನಮಗೆ ಆಗಬಹುದಾದ ಆಘಾತ, ಆಶ್ಚರ್ಯ ಅಪಾರ. ಇದಾದ ಮೇಲೆ ಪುನಃ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಸ್ಮಯ ನಮಗೆದುರಾದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತಣ್ಣಗೆ ಆದರೆ ಅಷ್ಟೇ ಗೌರವದಿಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತೇವೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಮೆಲ್ ಗಿಬ್ಸನ್ನನ ‘ದ ಪ್ಯಾಶನ್ ಆಫ್ ದ ಕ್ರೈಸ್ಟ್’ ‘ಬ್ರೇವ್ ಹಾರ್ಟ್’ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡಿದವರಿಗೆ ಆತನದೇ ನಿರ್ದೇಶನದ ‘ಅಪೋಕ್ಯಾಲಿಪ್ಟೋ’ ನೋಡಿದಾಗ ಅಂತಹ ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಮೆಲ್ ಗಿಬ್ಸನ್ನನ ನಿರ್ದೇಶನದ ಬಗ್ಗೆ, ಆತನ ಚಿತ್ರಗಳ ‘ಅಥೆಂಟಿಕ್’ ಕ್ವಾಲಿಟಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಗೌರವ ಇಮ್ಮಡಿಯಾಗದಿರದು. ಪ್ರೇಕ್ಷಕನ ಕುತೂಹಲ ಕೆಡದಂತೆ, ರಕ್ತಪಾತದ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನೂ ಕ್ಲಾಸಿಕ್ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನೀಡುವ, ತನ್ನೆಲ್ಲ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲೂ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ವಿಷಯಗಳನ್ನಾಯ್ದುಕೊಂಡು ಸಫಲರಾಗಿರುವ ಹಲವೇ ನಿರ್ದೇಶಕರಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ ಗಿಬ್ಸನ್ ಒಬ್ಬ.’ಅಪೋಕ್ಯಾಲಿಪ್ಟೋ’ವನ್ನು ಕೇವಲ ಆಕ್ಷನ್ ಚಲನಚಿತ್ರವೆನ್ನಲಾಗದು. ಅನೇಕ ಚಾರಿತ್ರಿಕ ಘಟನೆಗಳು ವಿವರಗಳೂ ಕೂಡ ಇದರ ಕಥೆಯೊಡನೆ ಹೆಣೆದುಕೊಂಡಿವೆ. ಚಲನಚಿತ್ರದ ನಾಯಕ ‘ಜಗ್ವಾರ್ ಪಾ’ ತನ್ನ ಬುಡಕಟ್ಟಿನ ನಾಯಕನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಗ. ಬಲಶಾಲಿ. ಬೇಟೆಯಲ್ಲಿ ನಿಪುಣ. ತನ್ನ ಗರ್ಭಿಣಿ ಮಡದಿ ಸೆವೆನ್ ಹಾಗೂ ಪುಟ್ಟ ಮಗನ ಮೇಲೆ ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿ ಹೊಂದಿದವ. ಅರಣ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ತನ್ನ ಅನುಭವೀ ತಂದೆ ಹೇಳುವ, “ಈ ಅರಣ್ಯ ನನ್ನದು, ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪೂರ್ವಜರು ಬೇಟೆಯಾಡಿದ್ದಾರೆ. ನಾಳೆ ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳೂ ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತಾರೆ” ಎಂಬ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿಟ್ಟವ. ಇಂಥವನ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಜೀವನ ಒಂದು ಮುಂಜಾವ ಮಾಯನ್ ಬುಡಕಟ್ಟಿನ ಯೋಧರಿಂದ ಬುಡಮೇಲಾಗುತ್ತದೆ. ತಮ್ಮ ಸೂರ್ಯದೇವತೆಗೆ ನರಬಲಿ ನೀಡಲು ಮಾಯನ್ನರು ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳ ಮಧ್ಯವಯಸ್ಕರನ್ನು ಅಪಹರಿಸುತ್ತಾ ಜಗ್ವಾರನ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೂ ದಾಳಿಯಿಡುತ್ತಾರೆ. ರಕ್ತಪಾತ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ತನ್ನ ಮಗ, ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಜಗ್ವಾರ್ ಬಾವಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಅವಿಸಿಡುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ತಾನು ಕಾಳಗದಲ್ಲಿ ಸೆರೆಯಾಗುವುದಲ್ಲದೆ ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ತಂದೆ ತನ್ನ ಕಣ್ಣೆದುರೇ ಕ್ರೂರವಾಗಿ ಕೊಲೆಯಾಗುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ಉಕ್ಕಿಬಂದ ಕ್ರೋಧವನ್ನು ತನ್ನ ಜೊತೆ ಸೆರೆಯಾಗುವ ತಮ್ಮಂದಿರನ್ನು ನೋಡಿ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಸೆರೆಯಾದವರನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುವ ಮಕ್ಕಳ ಅಸಹಾಯಕತೆ, ಕೊನೆಗೆ ಅವರು ತಮ್ಮ ತೊಂದರೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗುವ ರೀತಿ ಮಾರ್ಮಿಕವಾಗಿದೆ.
 
ಮಾಯನ್ ನಗರದವರೆಗಿನ ಅವರ ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ತೊಂದರೆಗಳು ಒದಗುತ್ತವೆ. ಸಾವುನೋವುಗಳು, ಮಾಯನ್ ಸೈನಿಕರಿಂದ ಹೆಂಗಸರ ಮಾನಾಪಹರಣಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತಂದೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಢು ಅನಾಥಳಾದ ಬುಡಕಟ್ಟು ಬಾಲಕಿಯೊಬ್ಬಳು ಮಾಯನ್ ನಾಗರೀಕತೆಗೆ ಸರ್ವನಾಶ ತರುವವನು ಅವರೊಡನೆಯೇ ಇದ್ದಾನೆಂದೂ, ಆತ ಹಗಲಿನಲ್ಲಿ ಇರುಳಾಗುವ ವೇಳೆ ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆಂದೂ ಹೇಳಿ ಸೈನಿಕರ ಎದೆ ನಡುಗಿಸುತ್ತಾಳೆ. ‘ಸರ್ವೈವಲ್ ಆಫ್ ದ ಫಿಟ್ಟೆಸ್ಟ್’ ಎಂಬ ಡಾರ್ವಿನ್ ವಾದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಹಾಗೆ ಗಟ್ಟಿಮುಟ್ಟಾಗಿರುವವರು ಮಾತ್ರ ಉಳಿದುಕೊಂಡು ಮಾಯನ್ ನಗರಪ್ರವೇಶ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಜಗ್ವಾರ್ ಗೆ ಮುಂದೇನಾಗುವುದೆಂದು ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಮಾಯನ್ ಪದ್ಧತಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಬಲಿಪೀಠಕ್ಕೆ ತೆರಳುವ ಮುನ್ನ ಅವರ ಮೈಗೆಲ್ಲ ನೀಲಿ ಬಣ್ಣ ಬಳಿಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಿರುವ ನರಬಲಿಯ ವಿವಿಧ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತ ಜಗ್ವಾರ್ ವಿಚಲಿತನಾದರೂ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಆಸೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳ ಚಿತ್ರ ಕಣ್ಣೆದುರಿಗೆ ಕಾಡುತ್ತದೆ. ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡ ಜಗ್ವಾರನ ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತು ಮಗ ಹಸಿವು, ಕಾಡುಪ್ರಾಣಿಯ ಆಕ್ರಮಣ ಮುಂತಾದ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಸುರಿವ ಮಳೆಯ ನೀರು ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಲು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ.

ಇತ್ತಕಡೆಗೆ ನರಬಲಿ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಮೊದಲು ಬಲಿಗೊಳಗಾಗುವವನ ಹೃದಯ, ಕರುಳು ಮೊದಲಾದವನ್ನು ಆತ ಜೀವಂತವಿರುವಂತೆಯೇ ಬಗೆದು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆನಂತರ ಆತನ ಶಿರಚ್ಛೇದನ ಮಾಡಿ ಅದನ್ನು ದೇವಸ್ಥಾನದ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳಿಂದ ಕೆಳಗುರುಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆನಂತರ ದೇಹವನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರತೀ ಬಲಿಯೊಡನೆ ಜನರ ಕೇಕೆ ಅಟ್ಟಹಾಸಗಳು ಮುಗಿಲುಮುಟ್ಟುತ್ತವೆ. ಜಗ್ವಾರನ ಸರದಿ ಬಂದಾಗ ಸರಿಯಾಗಿ ಒದಗುವ ಸೂರ್ಯಗ್ರಹಣವನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯ ಶಕುನವೆಂದು ಭಾವಿಸಿ ಮಾಯನ್ನರು ಆತನನ್ನೂ, ಉಳಿದವರನ್ನೂ ನರಬಲಿಯಿಂದ ವಿಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ‘ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ಬಾಣಲಿಗೆ’ ಎಂಬಂತೆ ಅವರನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿದ ಸೈನಿಕರು ತಮ್ಮ ಬೇಟೆಯಾಟಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಜಗ್ವಾರ್ ಮತ್ತು ಸಂಗಡಿಗರನ್ನು ಊರಮೇರೆಯ ಮೈದಾನವೊಂದಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ದು ಮೈದಾನವನ್ನು ಓಡಿ ದಾಟುವಾತ ಸ್ವತಂತ್ರನೆಂದು ಆಮಿಷವೊಡ್ಡುತ್ತಾರೆ. ಓಡುವವರನ್ನು ಬಾಣಗಳಿಂದ ಇಲ್ಲವೇ ಗದೆಗಳಿಂದ ಹೊಡೆದು ಸಾಯಿಸುವ ಆಟ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಜಗ್ವಾರ್ ಒಬ್ಬ ಮಾತ್ರ ಗಾಯಗೊಂಡರೂ ಸೇನಾದಳದ ನಾಯಕನ ಮಗನನ್ನು ಸಾಯಿಸಿ ಮೈದಾನ ದಾಟಿ ಪಾರಾಗುತ್ತಾನೆ. ಸೇನಾದಳದ ಬಲಶಾಲಿ ನಾಯಕನ ದ್ವೇಷಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾದ ಜಗ್ವಾರನನ್ನು ಮಾಯನ್ ಸೈನಿಕರು ಅಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಾರೆ. ಹೇಗೆ ಜಗ್ವಾರ್ ತನ್ನ ಚಾಣಾಕ್ಷತನದಿಂದ ತನಗೆ ಒದಗಿದ ವಿಪತ್ತಿನಿಂದ ಪಾರಾಗುತ್ತಾನೆ, ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪುನಃ ಸೇರುತ್ತಾನೆ, ಹೇಗೆ ಮಾಯನ್ ನಾಗರೀಕತೆಯ ಅಳಿವಿನ ಹರಿಕಾರನಾಗುತ್ತಾನೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಚಲನಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ರಿಯಲಿಸ್ಟಿಕ್ ಆಗಿ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ತಲೆಮಟ್ಟ ನೀರಿನಲ್ಲಿಯೇ ಮಗುವನ್ನು ಹೆರುವ ಜಗ್ವಾರನ ಹೆಂಡತಿ ಸೆವೆನ್ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಶೂರತನಕ್ಕೆ ಸಾಟಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾಳೆ.

ಚಿತ್ರದ ಸೆಟ್ಟು, ಕಾಸ್ಟ್ಯೂಮ್ ಮೊದಲಾದವುಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದಿರುವ ಅಧಿಕೃತತೆ ಚಿತ್ರಕಥೆ, ನಟನೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ನರಬಲಿಯ ದ್ರಶ್ಯಗಳು ಭಯಹುಟ್ಟಿಸಿದರೂ ಮಾಯನ್ ನಾಗರೀಕತೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಲಿತವಿದ್ದ ನರಬಲಿಯ ವಿವರಗಳನ್ನೇ ಕಣ್ಣಿಗೆಕಟ್ಟುವಂತೆ ಸಹಜವಾಗಿ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮಾಯನ್ನರ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ವಿಶೇಷ ಔದಾರ್ಯ ತೋರುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲಿ ಕಾಣಬರದು. ಮಾಯನ್ ನಾಗರೀಕತೆಯನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಆಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿರುವ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಡಾ. ರಿಚರ್ಡ್ ಡಿ. ಹ್ಯಾನ್ಸೆನ್ನರ ನೆರವನ್ನು ಮೆಲ್ ಗಿಬ್ಸನ್ ಪಡೆದುಕೊಂಡದ್ದು ಚಲನಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಸಹಜತೆಯ ಛಾಪು ಮೂಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ. ಚಲನಚಿತ್ರ ಯಾವುದೇ ರಾಜಕೀಯ ಹೊಳಹನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ನೀಡದಿದ್ದರೂ ಮಾಯನ್ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಅಮೆರಿಕಾದ ಇರಾಕ್ ನರಮೇಧವನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತವೆ. ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಸಂತೃಪ್ತಗೊಳಿಸಲು ನರಬಲಿ ನೀಡುವ ಮಾಯನ್ನರು, ವಿಶ್ವಶಾಂತಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ‘ಈಗೋ’ ಸಂತೃಪ್ತಗೊಳಿಸಲು ಯುದ್ಧಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವ ಅಮೆರಿಕಾ ಇಂಗ್ಲೆಂಡುಗಳ ತರಹ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಅಂದಿಗೂ ಇಂದಿಗೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇನಿಲ್ಲವೆ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಡುತ್ತದೆ. ಚಲನಚಿತ್ರದ ಕೊನೆಗೆ ಜಗ್ವಾರ್ನನ್ನು ಅಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುವ ಮಾಯನ್ನರಿಗೆ ಎದುರಾಗುವ ಬೃಹತ್ ಸ್ಪಾನಿಶ್ ಆರ್ಮಡಾ(ಸೈನ್ಯ) ಅವರ ನಾಗರೀಕತೆಯ ಅಳಿವಿಗೆ ನಾಂದಿಯಾಗುತ್ತದೆ.