ಆಕ್ಟೇವಿಯೊ ಪಾಜ್ : ಕೊನೆಯ ಮುಂಜಾವ

(ಕವಿತೆ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಿಗೆ ಒಂದು ತರಹ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಈ ಕವಿತೆಯನ್ನ ಪೋಸ್ಟು ಮಾಡುತ್ತ ಇರುವ ಹಾಗೆಯೆ ನನಗೆ ಹೊಳೆದದ್ದು ಇದು. ಬರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವ ಬದಲು ನೀವು ಕವಿತೆ ಓದಿ ನಿಮಗೆ ಉಂಟಾದ ಅರಿವೊ ಭಾವನೆಯೊ, ಏನೋ ಒಂದು – ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ನನಗೇಕೆ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಏಕೆ ತಿಳಿಸಬಾರದು? ವಿಮರ್ಶೆ ಕಬ್ಬಿಣದ ಕಡಲೇಕಾಯೇನಲ್ಲ ಅಂತ ಬಲವಾಗಿ ನಂಬುವವಳು ನಾನು. ಒಂದು ವಾರ ಕಾಯುತ್ತೇನೆ. ಆಮೇಲೆ ನೀವು ಕಳಿಸಿರುತ್ತೀರಲ್ಲ, ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಕೂಡಿಸಿ ಮುಂದಿನ ವಾರ ಇಲ್ಲಿಯೆ ಹಾಕುವಾ. ಏನೂ ಸಂಕೋಚ ಬೇಡ. ನಿಮಗನಿಸಿದ್ದನ್ನ ನೇರವಾಗಿ ಎಲ್ಲರಿಗು ಅರ್ಥವಾಗುವ ಹಾಗೆ ಬರೆದರೆ ಸಾಕು. ಕವಿತೆ ಓದಿ. ಆರಾಮವಾಗಿ ನನ್ನ ಕಮೆಂಟ್ ಬಾಕ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಬರೆಯಿರಿ. ಕೊನೆಗೆ ನಿಮಗೇ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾದೀತು!)

ಕಗ್ಗಾಡಿನಲೆಲ್ಲೊ ಕಳೆದುಹೋಗಿರುವ ನಿನ್ನ ಕೂದಲು
ನನ್ನ ಕಾಲುಗಳ ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವ ನಿನ್ನ ಕಾಲುಗಳು
ನಿದ್ದೆಯೊಳಗೆ ನೀನು ರಾತ್ರಿಯ ಮೀರಿ ಬೆಳೆದಿರುವೆ
ಆದರು ನಿನ್ನ ಕನಸು ಕೋಣೆಯ ಮೇರೆ ದಾಟದು
ಎಷ್ಟು ಸಣ್ಣಗಿದ್ದವರು ನಾವು, ಹೇಗಾಗಿ ಹೋದೆವು?
ಹೊರಗಡೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಯೊಂದು
ಭೂತಗಳ ಹೊರೆ ಹೊತ್ತು ಸಾಗುತ್ತದೆ
ಪಕ್ಕದಲ್ಲೆ ಹರಿವ ನದಿ
ತಿರುವುಮುರುವಾಗಿಯೆ ಪ್ರವಹಿಸುತ್ತದೆ
ನಾಳೆಯೆಂಬುದು ಬರೆ ಇನ್ನೊಂದು ದಿನವಾಗುವುದೆ?

(ಕವಿ: ಆಕ್ಟೇವಿಯೊ ಪಾಜ್, ‘ಸಲಮ್ಯಾಂದ್ರಾ’)
 ಚಿತ್ರಕೃಪೆ: www.graphicsoft.about.com ಕಲೆ: Merike